Een verlaten hond was slechts botten en huid - na het vinden van een nieuw huis is hij onherkenbaar

Met kleine en eenvoudige gebaren kunnen ze ons hun steun betuigen in de ups en downs van het leven wanneer andere mensen er misschien niet zijn. Dat is precies waarom het zo moeilijk is om nieuws te horen over hoe slecht dieren soms worden behandeld.

Toen de hond Emily werd opgevangen door de dierenbeschermingsorganisatie RSPCA, was ze niet meer dan botten en huid en woog ze slechts een schamele 10 kilogram, meldt de Britse krant Mirror. Emily was er duidelijk erg slecht aan toe en had snel hulp nodig.

Na enige tijd onder de hoede van het dierenasiel te hebben doorgebracht, is het bijna onmogelijk om het als dezelfde hond te herkennen. Dieren hebben het vermogen om onvoorwaardelijke liefde voor ons mensen te tonen, en dat is precies waarom het voor ons dierenliefhebbers belangrijk is om hun kant te kiezen en voor ze te zorgen wanneer ze hulp nodig hebben.

Een van de honden die zulke hulp nodig had, was Emily, die het moeilijk had. De reis naar dit punt en naar het welzijn waar het nu is, is lang en rotsachtig geweest.

Toen het door de RSPCA-organisatie aan de rand van het dorp Braintree in de Verenigde Staten werd gevonden, was het bijna niets anders dan botten en huid. Emily woog slechts 10 kilo toen reddingswerkers haar in maart 2022 alleen over het pad aantroffen, meldt de Britse krant Mirror.

De dierenwelzijnsorganisatie had een melding ontvangen over de achtergelaten hond, maar geen van hen had kunnen raden, zelfs niet in hun ergste nachtmerries, hoe slecht Emily's situatie was.

Het had verwondingen over zijn hele benen, heupen en schouderbladen. We hebben hem op een speciaal dieet gezet waarbij we hem heel weinig voer per keer gaven en daarna geleidelijk de hoeveelheden verhoogden zodat hij op krachten kon komen. Uiteindelijk is het gewicht in slechts een paar weken met meer dan 5 kilo toegenomen, zegt Louisa Duranti, vertegenwoordiger van het dierenasiel.

Na verloop van tijd begon Emily langzaam maar zeker te herstellen en terug te keren naar haar gezonde zelf.

Nu is Emily weer op gewicht en lijkt ze meer op een gezonde hond. Als je naar de foto's kijkt, is het bijna niet te geloven dat het om dezelfde hond gaat.

Het is levendiger, sterker geworden en volgens de verpleegsters is de vreugde eindelijk teruggekeerd in zijn voorheen zo droevige ogen.

Omdat er geen informatie was over de vorige eigenaren van Emily en de hond geen microchip had, ging de dierenbescherming op zoek naar een nieuw permanent thuis voor de rest van zijn leven. Nu zou hij eindelijk de kans krijgen om een nieuw thuis te vinden vol liefde en warmte – en eten zodat hij nooit meer honger hoeft te lijden.

Toen een stel een advertentie over Emily las en erachter kwam dat ze een nieuw huis nodig had, verspilden ze geen moment.

We hebben lang gedacht dat we een reddingshond konden adopteren, maar aangezien we eerder in een gehuurd appartement woonden, was dat niet mogelijk, zeggen Mark en Abby Colbear.

Tegenwoordig woont Emily bij hen. Nadat we verhuisd waren, begonnen we de organisatie te volgen op social media en zagen daar Emily's verhaal en de foto's die ons hart braken; we voelden dat we bedoeld waren om het te helpen.

Het gaat nu heel goed met Emily en ze heeft zich goed gesetteld. We hebben hem laten inzien dat hij voedsel kan krijgen wanneer hij dat nodig heeft, en hoewel hij soms duidelijk nog steeds last heeft van angst - vooral 's nachts - vragen we ons af wat hij heeft doorgemaakt. Maar bij ons in je armen in een fauteuil liggen lijkt te helpen, zegt het stel.

Naast knuffelen met haar nieuwe baasjes, houdt Emily absoluut van rennen en spelen in de tuin van het stel.

De speelse kant ervan begint naar voren te komen en het is leuk om favoriete speelgoed in de tuin te verstoppen en ze dan op te graven, maar het stoort ons niet, het is gewoon geweldig om Emily's gevoel van eigenwaarde te zien groeien. Het heeft al veel nieuwe mensen- en hondenvrienden gemaakt, wat geweldig is om te zien.

We hebben zoveel geluk dat we het in ons leven hebben gehad en we zijn ook blij dat we het een liefdevol thuis hebben kunnen bieden na alles wat het heeft moeten doorstaan.

Wat ontroerend. Gelukkig zijn er veel van zulke mensen in de wereld die klaar staan om dieren in nood te helpen.