Verpleegsters worden bleek, de moeder is 'doodsbang' als ze ziet wat er werkelijk in haar buik groeit...

Veel mensen gaan ervan uit dat kinderen krijgen vanzelfsprekend is voor getrouwde stellen, maar de realiteit is voor velen heel anders.

Courtney en Eric Waldrop behoorden echter tot de gelukkigen. Na hartverscheurende miskramen mochten ze eindelijk drie prachtige jongens verwelkomen met behulp van vruchtbaarheidsbehandelingen.

Maar net toen ze dachten dat het verhaal van hun gezin er een van triomf was, gebeurde er iets dat hun wereld op zijn grondvesten deed schudden op manieren die ze zich nooit hadden kunnen voorstellen…

Courtney en Eric Waldrop, een stel uit Albertville, Alabama, hebben een liefdesverhaal dat lang voordat ze in 2004 'ja' zeiden, begon. Ze ontmoetten elkaar op de middelbare school, waar hun band meteen hecht was. Al vroeg wisten ze dat ze samen een groot gezin wilden.

Maar zoals iedereen met een droom je kan vertellen, is de reis om die droom waar te maken niet altijd zo eenvoudig als het lijkt.

Voor Courtney en Eric duurde het bijna vijf jaar voordat ze hun eerste zoon, Saylor, konden verwelkomen. Hoewel ze wisten dat ze meer kinderen wilden, kwamen ze al snel voor hartverscheurende uitdagingen te staan. Courtney kreeg meerdere miskramen, die het gezin verwoestten.

Maar ze gaven niet op. Vier jaar na de geboorte van Saylor, in januari 2012, werden hun dromen werkelijkheid toen ze de tweelingjongens Wales en Bridge op de wereld verwelkomden. Dit keer met behulp van vruchtbaarheidsbehandelingen nadat ze de pijn van het verliezen van meerdere zwangerschappen hadden doorstaan. Het was ook in deze periode dat artsen ontdekten dat Courtney een stollingsstoornis had die toekomstige zwangerschappen compliceerde.

Toch bleven ze hun hart erop richten om hun gezin nog verder uit te breiden.

Toen ze besloten om te proberen een vierde kind te krijgen, maakte Eric duidelijk: hij wilde geen meerlingen meer. Maar het leven had, zoals wel vaker, andere plannen.

Na een nieuwe miskraam schreven artsen Courtney een lage dosering vruchtbaarheidsbehandeling voor, bedoeld om het risico op het dragen van meerdere foetussen te verkleinen.

"Ik had helemaal geen hoge dosering," legde Courtney uit.

Toen kwam het moment dat alles veranderde. Een positieve zwangerschapstest leidde tot een routinematige echo, waar ze de schrik van hun leven kregen.

Toen de verpleegster naar het scherm keek, werd haar gezicht kleurloos.

"Het is zes," zei ze zachtjes, terwijl Eric alleen maar ongelovig kon staren.

"Ik viel bijna flauw," herinnerde hij zich.

De kans om zwanger te worden van een zesling met de medicatie die Courtney nam, was één op vijf miljoen. En toch, tegen alle verwachtingen in, is dat precies wat er gebeurde.

Veel mensen gaan ervan uit dat kinderen krijgen vanzelfsprekend is voor getrouwde stellen, maar de realiteit is voor velen heel anders.

Courtney en Eric Waldrop behoorden echter tot de gelukkigen. Na hartverscheurende miskramen mochten ze eindelijk drie prachtige jongens verwelkomen met behulp van vruchtbaarheidsbehandelingen.

Maar net toen ze dachten dat het verhaal van hun gezin er een van triomf was, gebeurde er iets dat hun wereld op zijn grondvesten deed schudden op manieren die ze zich nooit hadden kunnen voorstellen...

Courtney en Eric Waldrop, een stel uit Albertville, Alabama, hebben een liefdesverhaal dat lang voordat ze in 2004 'ja' zeiden, begon. Ze ontmoetten elkaar op de middelbare school, waar hun band meteen was. Al vroeg wisten ze dat ze samen een groot gezin wilden.

Maar zoals iedereen met een droom je kan vertellen, is de reis om die droom waar te maken niet altijd zo eenvoudig als het lijkt.

Voor Courtney en Eric duurde het bijna vijf jaar voordat ze hun eerste zoon, Saylor, konden verwelkomen. Hoewel ze wisten dat ze meer kinderen wilden, kwamen ze al snel voor hartverscheurende uitdagingen te staan. Courtney had meerdere miskramen, die de familie verwoestten.

Maar ze gaven niet op. Vier jaar na de geboorte van Saylor, in januari 2012, werden hun dromen werkelijkheid toen ze de tweelingjongens Wales en Bridge ter wereld brachten. Dit keer met behulp van vruchtbaarheidsbehandelingen nadat ze de pijn van het verliezen van meerdere zwangerschappen hadden doorstaan. Het was ook in deze tijd dat artsen ontdekten dat Courtney een stollingsstoornis had die toekomstige zwangerschappen compliceerde.

Toch bleven ze hun hart erop richten om hun gezin nog verder uit te breiden.

Toen ze besloten om te proberen een vierde kind te krijgen, maakte Eric duidelijk: hij wilde geen meerlingen meer. Maar het leven had, zoals wel vaker, andere plannen.

Na een nieuwe miskraam schreven artsen Courtney een lage dosering vruchtbaarheidsbehandeling voor, bedoeld om het risico op het dragen van meerdere foetussen te verkleinen.

"Ik kreeg helemaal geen hoge dosering," legde Courtney uit.

Toen kwam het moment dat alles veranderde. Een positieve zwangerschapstest leidde tot een routinematige echo, waar ze de schrik van hun leven kregen.

Toen de verpleegster naar het scherm keek, werd haar gezicht kleurloos.

"Het is zes," zei ze zachtjes, terwijl Eric alleen maar ongelovig kon staren.

"Ik viel bijna flauw," herinnerde hij zich.

De kans om zwanger te worden van een zesling met de medicatie die Courtney nam was één op vijf miljoen. En toch, tegen alle verwachtingen in, is dat precies wat er gebeurde.

"De meeste mensen denken dat het in vitro was en dat we zes embryo's hebben geïmplanteerd, maar dat hebben we niet gedaan. De medicatie was gewoon een oraal medicijn dat je helpt om te ovuleren."

Gezien de immense risico's die gepaard gaan met het dragen van zes baby's, adviseerden artsen Courtney en Eric om selectieve reductie te overwegen, een procedure om het aantal foetussen te verminderen om de anderen een betere kans op overleving te geven.

Het idee om een ​​van hun baby's te verliezen was onvoorstelbaar en Courtney, overweldigd door emoties, barstte in tranen uit.

"Ik kon alleen maar denken aan hoe ik zes baby's kon dragen zonder dat er iets met mij gebeurde, zodat ik er voor mijn drie kleine jongens kon zijn?" zei ze.

In het licht van deze onzekerheid namen de Waldrops een besluit dat alles zou veranderen. Ze kozen ervoor om de zwangerschap niet te verkorten, ondanks de ernstige risico's.

"Het was alsof er een last van onze schouders viel", vertelde Courtney. "Het was de eerste keer dat ik me gelukkig voelde sinds ik hoorde over de zwangerschap."

Op 11 december 2017 werd hun gezin van vijf met zes uitgebreid.

Courtney en Eric verwelkomden drie prachtige babymeisjes — Rivers, Rayne en Rawlings — en drie kostbare babyjongens — Blu, Tag en Layke. Maar hoewel hun harten vol vreugde waren, waren hun gedachten gevuld met zorgen. De zesling werd te vroeg geboren, vóór de 30e week van de zwangerschap, en er was een reëel risico op complicaties voor zowel de baby's als Courtney.

"Ik was doodsbang", gaf Courtney toe.

"Ik ben een klein meisje en mijn eerste gedachten waren hoe ik met succes zes kinderen hierheen zou krijgen zonder dat er iets met hen of mij zou gebeuren. Er was veel angst. We wisten niet wat we moesten doen of denken."

Ondanks de angsten wankelde hun geloof in God nooit.

"We hadden nooit gedacht dat we dat zouden overwegen," legde Courtney uit over selectieve reductie. "Maar met de risico's die erbij komen kijken, kon geen enkele arts verbloemen wat er zou kunnen gebeuren. De risico's zijn reëel voor mij en voor de baby's. Toen we het loslieten en alles aan [God] overgaven, verdwenen die angsten - hoewel we wisten dat de risico's er nog steeds waren - van ons."

In november 2017 werd Courtney op bedrust gezet met 24 weken om vroegtijdige weeën af te wenden. Ze was 14 jaar lang leerkracht in de eerste klas geweest, maar het werd voor Courtney onmogelijk om te werken toen haar buik begon op te zwellen.

Rond Thanksgiving lag ze in het ziekenhuis, waar artsen zich voorbereidden op de komst van de zesling.

Uiteindelijk werden de baby's geboren met 29 weken en zes dagen via een keizersnede nadat Courtney's vliezen waren gebroken. Ze verloor veel bloed en had een bloedtransfusie nodig. Maar tegen alle verwachtingen in werden alle zes baby's geboren met een gewicht van iets meer dan twee pond per stuk, en ze deden het goed.

De reis was nog lang niet voorbij, maar na bijna twee maanden op de NICU kreeg de familie Waldrop hun wonder. Op 3 februari waren Rivers en Rawlings, twee van de babymeisjes, de eersten die naar huis mochten. Op 17 februari voegde Rayne zich bij hen.

En op 23 februari waren alle zes baby's thuis bij hun grote broers, Saylor, Wales en Bridge.

In het begin was het natuurlijk hectisch voor de familie. Courtney reflecteerde: "Er waren dagen dat we nauwelijks overleefden, maar te druk waren om het te beseffen. We verschoonden 100 luiers per dag en gaven 100 flessen per dag. Destijds was het vermoeiend, maar nu ik erop terugkijk, mis ik het. Ik zou graag teruggaan, al is het maar voor even, en het echt allemaal in me opnemen."

In 2025 zijn de Waldrop-zeslingetjes 7 jaar oud en lijken ze net zo goed te gedijen als alle andere 7-jarigen. Hun huis is nog steeds gevuld met vreugde en hun ongelooflijke reis blijft anderen inspireren. Courtney, hun moeder, is een soort influencer geworden met bijna 700.000 volgers op Instagram, waar ze regelmatig een glimp van hun dagelijkse leven deelt.

Courtney plaatste onlangs een bericht over de verjaardagsviering van de zesling, waarin ze reflecteerde op de uitdagingen die aan het feest voorafgingen:

"Met het tempo waarin we gingen, wist ik niet zeker of we ooit zouden feesten of niet. Maar als zes kleintjes je 60 keer per dag vragen wanneer hun feest gaat zijn... dan lukt het eindelijk!!

Oorspronkelijk was hun feest op de dag dat mijn vader overleed. Ik vertelde mijn vader die ochtend toen we aan de telefoon waren dat we hem zouden zien zodra het feest voorbij was😔 Hij had absoluut gewild dat we hun verjaardagsfeestje zouden organiseren. Dat deden we uiteindelijk, en de Zes hebben zich kostelijk vermaakt🎉🎉🎉"

Hun viering was gevuld met liefde, gelach en een bitterzoete herinnering aan hoe ver ze zijn gekomen. Ondanks alles heeft de familie Waldrop geleerd om door te gaan en elk moment samen te omarmen.

De reis van de familie Waldrop is ronduit verbazingwekkend. Van de moeilijke tijden met onvruchtbaarheid tot het wonder van het krijgen van zes baby's in hun leven, ze hebben laten zien hoe echte liefde en doorzettingsvermogen eruit zien. Door alle uitdagingen heen zijn ze bij elkaar gebleven en hebben ze het laten werken.

Nu is hun huis vol gelach, liefde en alle chaos die gepaard gaat met het opvoeden van een groot gezin. Hun verhaal is een mooie herinnering dat, hoe moeilijk het ook wordt, de beste delen van het leven vaak uit het onverwachte komen.