De Nederlandse voetbalwereld is een icoon armer. Leo Beenhakker, bijgenaamd "Don Leo", is vandaag op 82-jarige leeftijd overleden. Zijn familie heeft het nieuws bevestigd aan de NOS.
Beenhakker begon zijn imposante trainersloopbaan in 1968 bij SC Veendam. Hij was destijds pas 26 jaar oud, en daarmee de jongste hoofdcoach ooit in het Nederlandse profvoetbal. Die vroege start legde de basis voor een loopbaan vol hoogtepunten, en hier en daar een dieptepunt.
Hij was een zeldzame verschijning in de Eredivisie: een trainer die zowel bij Ajax als Feyenoord grote successen wist te behalen. Met Ajax pakte hij in 1980 en 1990 het landskampioenschap. Bij Feyenoord herhaalde hij dat kunststukje in 1999, waarmee hij een bijzondere plek in de clubgeschiedenis van beide rivalen verwierf.
Internationaal maakte Beenhakker furore bij Real Madrid. Tussen 1987 en 1989 leidde hij de Spaanse grootmacht drie keer op rij naar de landstitel. Het leverde hem de bijnaam "Don Leo" op, niet alleen vanwege zijn successen, maar ook vanwege zijn charismatische uitstraling en imposante persoonlijkheid.
Als bondscoach van het Nederlands elftal kende hij minder geluk. In 1985 greep Oranje onder zijn leiding naast een ticket voor het WK in Mexico. Vijf jaar later zat hij alsnog op het hoogste internationale podium, bij het WK in Italië. Het toernooi liep echter uit op een teleurstelling, waarbij interne spanningen het sportieve succes overschaduwden. Beenhakker hield zich sindsdien op de vlakte over wat zich achter de schermen afspeelde.
Zijn liefde voor het internationale voetbal bleef onverminderd. Beenhakker stond later aan het roer bij de nationale elftallen van Saudi-Arabië, Trinidad en Tobago, en Polen. Vooral het bereiken van het WK in 2006 met Trinidad wordt gezien als een van zijn grootste prestaties. Met Polen kwalificeerde hij zich bovendien voor het EK van 2008. Ondanks zijn ervaring en tactisch inzicht wist hij nooit een wedstrijd op een eindtoernooi te winnen.
Toch doet dat niets af aan zijn status als voetballegende. Beenhakker stond bekend om zijn flamboyante uitspraken, scherpe analyses en een benadering van het spel die altijd ruimte liet voor creativiteit en flair.
Leo Beenhakker laat een indrukwekkend palmares achter, maar vooral een blijvende indruk op generaties voetballiefhebbers, spelers en collega-coaches. Zijn overlijden markeert het einde van een tijdperk waarin trainers persoonlijkheden waren met een eigen stijl en visie.