Echtgenote laat haar 72-jarige hulpeloze man aan zijn lot over en doodbloeden op de vloer

Op 23 augustus 2023 wordt een 72-jarige man dood aangetroffen in een woning in Epe. Zijn 64-jarige echtgenote die bij hem in de woning was, legde bij de politie verschillende verklaringen af over het verloop van de betreffende dag. Voor het Openbaar Ministerie staat echter vast dat deze verdachte haar echtgenoot hulpeloos aan zijn lot over liet nadat hij was gevallen. Zij liet hem uren op een tegelvoer in de gang liggen, hielp hem niet overeind, belde niemand voor hulp. Hij overleed ter plaatse. Op het moment dat de vrouw alarm sloeg, tegen 16 uur die middag, bleek de man al minstens drie uur dood.

De officier van justitie eiste 6 maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf tegen de vrouw voor het verlaten van een hulpbehoevende met de dood als gevolg: “Het is aannemelijk dat het slachtoffer door de houding waarin hij uren lag, uiteindelijk door uitputting is overleden. Verdachte heeft geen hulp ingeschakeld. Wel legde zij een handdoek onder zijn hoofd die neus en mond bedekte, waardoor zijn situatie mogelijk nog verslechterde”.

Het verlaten van een hulpbehoevende is volgens het wetboek van strafrecht strafbaar. Daarbij speelt mee dat verdachte en slachtoffer met elkaar getrouwd waren. Verdachte had daarom niet alleen de morele, maar ook de wettelijke plicht om haar echtgenoot hulp te bieden. Die plicht heeft ze verzaakt. Zij wist dat haar man niet in staat was om zelf op te staan, zeker niet sinds hij recent zijn elleboog brak. Het slachtoffer is naar alle waarschijnlijkheid, zo luidt de verklaring van de schouwarts, overleden als gevolg van uitputting en ademhalingsbeperking. Als verdachte hem overeind had geholpen zou daar geen sprake meer van zijn geweest. Daar komt bij dat de schouwarts het neerleggen van de handdoek aanwijst als een omstandigheid die de ademhaling verder heeft beperkt en als zodanig ook een bijdrage aan het overlijden heeft geleverd. Het OM legt dan ook, naast het verlaten van een hulpbehoevende, dood door schuld ten laste.

Het OM kan niet aantonen dat verdachte de intentie had om het slachtoffer te laten overlijden. Wel staat vast dat er spanningen in de relatie waren. Het slachtoffer had richting zijn kinderen al eens de vrees geuit dat verdachte hem zou vermoorden. De vrouw zelf had ook al eens aangegeven klaar te zijn met altijd maar zorgen. De officier stelde dat het handelen van verdacht onderdeel was van een patroon waarbinnen zij steeds meer haar handen van de zorg voor haar echtgenoot aftrok. Het was volgens verklaringen van de kinderen van het slachtoffer, niet de eerste keer dat hij op de grond bleef liggen.

“Dit misdrijf heeft grote gevolgen voor alle betrokkenen. Het slachtoffer leek juist de weg omhoog te willen inslaan. Door verdachte zijn hem nu de laatste jaren van zijn leven ontnomen. Kinderen zijn hun vader kwijt. Ik acht, alles overziend, een onvoorwaardelijke gevangenisstraf passend in deze zaak”, besloot de officier van justitie zijn requisitoir.